فصل اول: متن قانون کار مصوب 29 آبان 1369

متن قانون‌ کار مصوب 29 آبان‌ 1369

شماره: ***-29/8/69 موضوع: قانون کار
قانون کار مصوب 29 آبان 1369

ماده1- کليه کارفرمايان، کارگران، کارگاهها، موسسات توليدي، صنعتي، خدماتي و کشاورزي مکلف به تبعيت از اين قانون ميباشند.
ماده2- کارگر از لحاظ اين قانون کسي است که بهر عنوان در مقابل دريافت حق السعي اعمـ از مزد، حقوق، سهمـ سود و ساير مزايا به درخواست کارفرما کار ميکند.
ماده3- کارفرما شخصي است حقيقي يا حقوقي که کارگر به درخواست و به حساب او در مقابل دريافت حق السعي کار ميکند مديران و مسئولـان و به طور عمومـ کليه کسانيکه عهده دار اداره کارگاه هستند نماينده کارفرما محسوب ميشوند و کارفرما مسئول کليه تعهداتي است که نمايندگان مذکور در قبال کارگر به عهده ميگيرند در صورتيکه نماينده کارفرما خارج از اختيارات خود تعهدي بنمايد و کارفرما آن را نپذيرد در مقابل کارفرما ضامن است.
ماده4- کارگاه محلي است که کارگر به درخواست کارفرما يا نماينده او در آنجا کار ميکند. از قبيل موسسات صنعتي، کشاورزي، معدني، ساختماني، ترابري، مسافربري، خدماتي، تجاري، توليدي، اماکن عمومي و امثال اينها. کليه تاسيساتي که به اقتضاي کار متعلق به کارگاه اند از قبيل نمازخانه، ناهارخوري، تعاونيها، شيرخوارگاه، مهدکودک، درمانگاه، حمامـ، آموزشگاه حرفه اي، قرائت خانه، کلـاسهاي سواد آموزي و ساير مراکز آموزشي و اماکن مربوط به شورا و انجمن اسلـامي و بسيج کارگران، ورزشگاه و وسايل اياب و ذهاب و نظاير آن‌هـا  جزء کارگاه ميباشند.
ماده5- کليه کارگران، کارفرمايان، نمايندگان آنان و کارآموزان و نيز کارگاهها مشمول مقررات اين قانون ميباشند.
ماده6- بر اساس بند چهار اصل چهل و سومـ و بند شش اصل دومـ و اصول نوزدهمـ، بيستمـ و بيست و هشتمـ قانون اساسي جمهوري اسلـامي ايران، اجبار افراد به کار معين و بهره کشي از ديگري ممنوع و مردمـ ايران از هر قومـ و قبيله که باشند از حقوق مساوي برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اينها سبب امتياز نخواهد بود و همه افراد اعمـ از زن و مرد يکسان در حمايت قانون قرار دارند و هر کس حق دارد شغلي را که به آن مايل است و مخالف اسلـامـ و مصالح عمومي و حقوق ديگران نيست برگزيند.